Nie powinno się mówić tego o czym należy milczeć i nie przemilczać tego co należy powiedzieć.
Najważniejszą sprawą bowiem jest umieć brać odpowiedzialność za to, co mówimy. Warto więc wiedzieć, kiedy można coś powiedzieć, a w jakich sytuacjach lepiej nie zabierać głosu.
Przede wszystkim ważne jest taktowne wyrażanie swoich myśli. Jeśli to, co mamy zamiar powiedzieć nie nawiązuje do tematu, bądź - co gorsza - może kogoś urazić, lepiej jest przemilczeć tę sytuację, lub dobrze zastanowić się, czy owa wypowiedź będzie miała sens. Faktem jest, że każdy człowiek ma prawo do wyrażania własnych opinii na różne tematy, lecz warto jest mówić tylko o rzeczach najistotniejszych. Nie należy zaś milcząc, ukrywać czegoś ważnego, bądź na przykład pod groźbą z czyjejś strony nie wyjawiać, lub nie nagłaśniać spraw, które mogą wiele znaczyć, albo nawet dużo zmienić.

Trudno jest zaprzeczyć, że gdyby ludzie nie wyrażali swojej opinii nie byłoby możliwości na polepszenie złej sytuacji. Nikt nie miałby pojęcia, co się nie podoba reszcie. Zatem z drugiej strony nieodpowiednie jest nadmierne krytykowanie, albo wyjawianie niedozwolonych lub utajnionych informacji. Trzeba wyraźnie zaznaczyć, że mówiąc, bądź milcząc, bierzemy na siebie sporą odpowiedzialność. Świadczy o tym na przykład mówienie fałszywych lub niedorzecznych informacji o innej osobie.

Przede wszystkim nie wolno bać się wyrażania opinii na nurtujące nas problemy. Jednak zanim coś powiemy, warto to dobrze przemyśleć. Można także zauważyć, że słowa "mowa jest srebrem, a milczenie złotem" nie zawsze się potwierdzają. Zarówno mowa i milczenie są sobie równe i jednakowo ważne.